bluźnić

bluźnić
bluźnić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, bluźnićnię, bluźnićni, bluźnićnij {{/stl_8}}{{stl_7}}'wypowiadać się przeciwko jakimś uznawanym przez społeczność świętościom, wartościom szczególnie cenionym i poważanym, zwłaszcza religijnym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dziecko, nie bluźnij, nie wolno tak mówić, że chcesz być chora. Bluźnić przeciwko Bogu. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • bluźnić — ndk VIa, bluźnićnię, bluźnićnisz, bluźnićnij, bluźnićnił «uwłaczać temu, co jest przez kogoś uważane za godne szacunku, co jest ogólnie poważane, cenione, zwłaszcza urągać temu, co jest przez religię uważane za święte» Bluźnić przeciwko… …   Słownik języka polskiego

  • Славянские языки — С. языки составляют одну из семей ариоевропейской (индоевропейской, индогерманской) отрасли языков (см. Языки индоевропейские). Названия славянин, славянские языки не только нельзя считать родственным этимологически слову человек, но даже нельзя… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • bluźnienie — n I rzecz. od bluźnić …   Słownik języka polskiego

  • bliuznyti — ×bliùznyti, ija, ijo (l. bluźnić) intr., tr. Jnš, Mrj; MŽ523 negražiai kalbėti, blevyzgoti: Nebliùznyk čia prie vaikų! Klvr …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”